Montevetrano

Een groot aantal van Italië’s meest illustere wijnen komen uit het meer noordelijke deel van het land. Met name Piemont staat borg voor menig peperduur flesje. Maar ook de ‘Super Tuscans’ weten raad met de Euri. Toch is er ook een wijn van wereldklasse in het diepe zuiden.

Wij moeten dan even teruggaan naar 1983 toen Silvia Imparato iets moois wilde gaan doen met de (toen) 4 hectaren wijngaard van haar ouders. Samen met een groepje mede wijnfanaten (voornamelijk Bordeaux liefhebbers) ging zij aan de slag. Naast de lokale aglianico druif werd er in eerste termijn ook cabernet-sauvignon aangeplant, later gevolgd door merlot. De eerste oogst kwam met het jaar 1989. Kort daarna ontdekte wijnschrijver Robert Parker deze unieke rode wijn en schreef hem de sterren in. Van de ene dag op de andere was de toon gezet, Montevetrano was in één klap een superster.

Gestaag groeide het wijngaardareaal naar 6 en 11 hectaren. In 1992 nodigde Sylvia de toen ‘aanstormende’ oenoloog Ricardo Cotarella uit om haar te komen helpen met de oogst van dat jaar. Die verbinding bestaat vandaag de dag nog steeds. Cotarella is intussen één van de allerbelangrijkste wijnmakers van Italië.

Montevetrano valt onder de herkomstbenaming I.G.P. Colli di Salerno en telt vandaag 26 hectaren. Sinds 2011 wordt er naast Montevetrano Rosso ook een wijn gemaakt met de naam Core (hart) in wit en rood. De rode Core bestaat geheel uit aglianico druiven terwijl de witte bestaat uit fiano en greco. 

De grote wereldberoemde wijn is echter Montevetrano. De druivensamenstelling is 60% cabernet sauvignon, 30% merlot en 10% aglianico. In 1989 werden krap 1000 flessen geproduceerd maar nu ligt de totale productie richting 50.000 flessen. Groter dan dit wil Sylvia niet worden. Het moeten handgemaakte wijnen blijven. (23 keer onderscheiden met 3 rode glaasjes in de Gambero Rosso)

De wijngaarden liggen in de provincie Campania, relatief dicht bij de kust (boven het plaatsje Salerno), waardoor de intense hitte iets wordt afgezwakt. Enkele hectaren liggen in een nationaal park, ‘Monti Picentini’ genaamd. Er wordt met hedendaagse wijnmaaktechnieken gewerkt. De ontsteelde druiven gisten in smetteloos schone, roestvrijstalen gistingstanks. Om concentratie te doen toenemen past men ‘remontage’ toe. Hierbij pompt men het gistende sap van onder uit de tank over de drijvende schillenmassa heen. Hierna gaat de jonge wijn richting vatenkelder waar het rijpt in eiken vaten, waarvan er jaarlijks 50% nieuw is. Afhankelijk van het jaar is de rijpingstijd 9 tot 14 maanden.